Bij het minste of geringste barstte mijn vader uit in een woede-aanval. Wij kinderen kregen dan een gigantische golf agressie over ons uitgestort. Heel af en toe kwam mijn moeder me achterna als ik weer eens huilend naar boven was gerend. Dan had je je vader maar niet boos moeten maken, zei ze dan. Dat was bedoeld als goede raad.
Deze thuissituatie hielp me om mijn hooggevoeligheid te ontwikkelen. Continue reading
Van mijn moeder leerde ik negatief affirmeren en piekeren. Verwacht maar niets, dan kan je ook niet teleurgesteld worden, zei ze regelmatig. Tientallen jaren later ben ik er eindelijk achter dat deze houding mij nooit geholpen heeft. Juist omdat ze niets verwachten, leven sommige mensen in een permanente staat van teleurstelling.
Ik ben jarenlang heel weinig geld gehad. Dan lag ik nachtenlang te piekeren over hoe de rekeningen nu weer betaald moesten worden. Elk dubbeltje draaide ik om in een poging zoveel mogelijk te bezuinigen. Als er onverwachts iets kapot ging in huis, raakte ik totaal in paniek. Daarom probeerde ik de situatie onder controle te houden door voortdurend op het slechtste voorbereid te zijn.
Continue reading